Het onderscheid tussen RFID on-metal en non-metal labels
RFID is een technologie die elektromagnetische velden gebruikt om objecten, mensen of dieren te identificeren en te volgen. Dit wordt mogelijk gemaakt door speciale RFID labels, waarbij een onderscheid bestaat tussen on-metal en non-metal labels.
RFID on-metal labels zijn speciaal ontworpen om op (of in de omgeving van) metalen oppervlakten te worden gebruikt. Metalen oppervlakten reflecteren het signaal dat door een RFID label wordt uitgezonden, waardoor het lezen van het label bemoeilijkt wordt. On-metal labels zijn voorzien van een antenne die functioneren in de nabijheid van metalen oppervlakken. Deze labels worden vaak gebruikt in sectoren zoals logistiek en asset-tracking, waar items of objecten van metaal zijn en het nodig is om RFID labels rechtstreeks op of naast deze metalen oppervlakten te plaatsen.
Non-metal labels zijn ontworpen voor gebruik op niet-metalen oppervlakten, zoals plastic, papier, hout, glas of stof. Deze labels zijn eenvoudiger in ontwerp omdat ze geen speciale antenne nodig hebben zoals bij on-metal labels. Het is niet alleen van belang of de oppervlakte waarop het label bevestigd is metalen deeltjes bevat, maar ook of er geen metalen deeltjes in de omgeving aanwezig zijn. Hierdoor zou het signaal alsnog verstoord kunnen worden. Non-metal RFID labels worden gebruikt in sectoren waar er geen metalen oppervlakten in de omgeving zijn of waar het nodig is om labels op hout, karton, stof, papier, plastic of andere niet-metalen materialen te plaatsen.
De keuze tussen on-metal en non-metal labels hangt af van het oppervlak waarop het label moet worden aangebracht. Voor toepassingen waar metalen oppervlakten aanwezig zijn, is het cruciaal om on-metal RFID labels te gebruiken. Voor toepassingen waar er geen metalen oppervlakten in de omgeving zijn, heb je aan een non-metal label voldoende.